Özgür Can ARAZ
Ülke hafızası ve toplum vicdanı açısından bir filmden, bir belgeselden ya da bir yarı belgeselden fazlası Simurg. Aslında Simurg tamamlanalı bir seneyi aşkın bir süre geçti. Bugüne kadar da birçok film festivalinde yer aldı. Medyada zaman zaman gündeme geldi. Benim de pek çok kişi gibi uzun bir süredir beklediğim bir filmdi. Geçtiğimiz hafta sonu izleme fırsatını yakaladım. Herkesin de bir fırsat bulup izlemesini isterim.30 Kasımda sinemalarda gösterimi başladı, bu hafta vizyondaki ikinci haftası. Ne yazık ki gideceğiniz her sinemada bulamayabilirsiniz. Gösterimi yapılan sinema sayısı sınırlı.
Ruhi Karadağ’ın 2000 yılında yaşanan tufan(hayata dönüş) operasyonlarından altı ay önce çekimine başladığı film, cezaevlerinde yaşanan ölüm orucu eylemlerini, tufan operasyonu ve o dönem yaşananları, 1996’da cezaevlerinde ölüm orucu eylemine katılmış ve bunun sonucunda bedenlerinde kalıcı hasar bırakan Wernicke-Korsakoff (http://arsiv.sabah.com.tr/2003/12/24/gnd118.html) hastalığına yakalanmış altı kişinin(Hüseyin Muharrem Gündüz, Ali Ekber Akkaya, Cafer Gündüz, Çiğdem Kazan, Refik Ünal, Dedil İldan) ve bu altı kişinin yakınlarının tanıklığıyla anlatıyor. Filmin hazırlanışı yaklaşık on senelik uzun bir zaman almış. Tufan operasyonu sırasında aslı on bir saat olduğu söylenen jandarma kamera kayıtlarından görüntüler bulunuyor. Bu yarı belgesel film hakkında internette çeşitli haberlere ve yazılara ulaşmak mümkün. Film için hazırlanmış internet sitesi de bilgilendirici: http://www.simurgfilm.com/
Ayrıca filmin fragmanı ve televizyonda yer almış bir haber:
Fikrim odur ki özellikle siyasilerin, devlet kurumlarının; devletin ileri gelenlerinin, gelmişlerinin ve geleceklerinin anlamaları, önemsemeleri ve üzerinde durmaları gereken önemli bir duruma işaret ediyor gibi Simurg: Öldüren devlet ya da devletin kurumlarıysa eğer ölen daha az ölmez!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder